Zgodnie z ustaleniami, w dzisiejszym wpisie dokończę zebraną przeze mnie tematykę możliwości pomocy w odnalezieniu się na nowo na naszym rynku pracy, które czekają na naszych rodaków powracających z emigracji. Jest to oczywiście tylko niewielka część tego co rynek pracy oferuje naszym krajanom. Ja skupiłem się tutaj na pomocy możliwej do uzyskania ze strony naszego państwa, czyli pomocy rządowej. Oczywiście, istnieje wiele organizacji pozarządowych oferujących tego typu usługi, którymi również warto się zainteresować. Osoba wracająca do kraju i rejestrująca się w urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy, bezrobotna – może liczyć na następujące formy wsparcia:
- pośrednictwo pracy;
- poradnictwo zawodowe;
- pomoc w rozwoju zawodowym przez oferowane szkolenia, staże;
- przygotowanie zawodowe dorosłych;
- sfinansowanie studiów podyplomowych;
- sfinansowanie kosztów egzaminów umożliwiających uzyskanie dokumentów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji lub uprawnień zawodowych;
- stypendia na kontynuowanie nauki;
- pomoc w podjęciu zatrudnienia subsydiowanego u pracodawcy przez skierowanie do wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych, skierowanie do pracy na refundowane stanowiska pracy;
- pomoc osobom będącym w szczególnie trudnej sytuacji na rynku pracy w podjęciu zatrudnienia przez skierowanie do udziału w programie specjalnym;
- objęcie instrumentami wspierającymi mobilność i zatrudnienie na rynku pracy, takimi jak: bon szkoleniowy, bon stażowy, bon zatrudnieniowy, bon na zasiedlenie.
Bony są stosunkowo nową formą aktywizacji zawodowej i są przewidziane
dla osób bezrobotnych do 30. roku życia. Mają im umożliwić podjęcie pracy lub rozwój kompetencji. Każdy z nich obejmuje wsparcie finansowe bezrobotnego, a w przypadku bonu zatrudnieniowego – pomoc z tytułu zatrudnienia bezrobotnego otrzymuje pracodawca.
Bezrobotny w ramach bonu szkoleniowego otrzymuje wsparcie polegające na finansowaniu - do wysokości 100% przeciętnego wynagrodzenia
obowiązującego w dniu przyznania bonu szkoleniowego - kosztów jednego lub kilku szkoleń, w tym kosztów kwalifikacyjnego kursu zawodowego i kursu nadającego uprawnienia zawodowe; niezbędnych badań lekarskich
lub psychologicznych; przejazdu na szkolenia oraz zakwaterowania.
Bon stażowy z kolei stanowi gwarancję skierowania bezrobotnego do odbycia stażu u pracodawcy wskazanego przez bezrobotnego na 6 miesięcy, o ile pracodawca zobowiąże się do zatrudnienia bezrobotnego po zakończeniu stażu przez 6 miesięcy.
Bon zatrudnieniowy gwarantuje pracodawcy refundację części kosztów wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne w związku z zatrudnieniem bezrobotnego, któremu powiatowy urząd pracy przyznał ten bon. Refundacja pracodawcy wymienionych kosztów jest dokonywana przez 12 miesięcy
Bon na zasiedlenie przysługuje bezrobotnemu do 30. roku życia w związku z podjęciem przez niego innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej poza miejscem dotychczasowego zamieszkania. Ta forma wsparcia przysługuje bezrobotnemu, który będzie m.in. z tytułu wykonywania pracy osiągał wynagrodzenie lub przychód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę brutto miesięcznie; będzie podlegał ubezpieczeniom społecznym, a okres zatrudnienia będzie trwał co najmniej 6 miesięcy. Pomoc finansowa dla bezrobotnego wynikająca z posiadania bonu na zasiedlenie może wynosić maksymalnie do 200% przeciętnego wynagrodzenia za pracę.
Przedstawione formy kładą różne akcenty na poszukiwanie pracy. Jedne są nakierowane na pomoc subsydiowaną inne z kolei na podniesienie kwalifikacji czy aktywizację. Wszystkie jednak nastawione są na pomoc w znalezieniu zatrudnienia. Nawet tego krótkotrwałego, które w konsekwencji prowadzi do stałej, długoterminowej formy zatrudnienia.
Wstecz
